Gera 2024 – wystawa makiet

Dwadzieścia jeden prezentacji – tyle zmieściło się w kameralnej sali wystawienniczej w niemieckiej Gerze, gdzie po raz kolejny miejscowy Klub Modelarzy Kolejowych zorganizował wystawę makiet. Dwa weekendowe dni – 19 i 20 października 2024 roku – zgromadziły zarówno twórców miniaturowej kolei jak i widzów, którzy tłumnie przybyli, aby oglądnąć zaprezentowane modele.

Wystawa w Gerze ma zawsze doskonały klimat i odbywa się w przyjacielskim gronie wystawców. Wszystko to za sprawą Jörga Krause i jego drużyny z OMC Gera. 

Jak co roku publiczność mogła oglądać model stacji Laucha, czyli klubową makietę modelarzy z OMC Gera, wykonaną w wielkości H0. Natomiast klub MEC Weida przyjechał z klubową makietą w wielkości TT. Oprócz tych dwóch prac „zbiorowych”, swoje makiety zaprezentowali modelarze z Niemiec, Francji, Belgii, Szwajcarii, Luksemburga i z Polski. Dominowały makiety małe, czyli takie, które zmieszczą się w prywatnym domu i mogą być ustawione na przykład na regale w salonie. Takie prace pokazali między innymi dr Franz Rittig, dr Michael Giersberg, Marco Casper czy Norman Timpe.

Typowymi prezentacjami wystawowymi były obie polskie makiety – Stacja Belgrad autorstwa Macieja Łukaszewicza z Poznańskiego Klubu Modelarzy Kolejowych i „Nad dachami Kwidzyna” Leszka Lewińskiego – członka Grupy PMM H0.

Makietami w podobnym, prezentacyjnym stylu były też modele Jensa Petermanna, Digiera Rossela, Danego Machi’ego, Martina Hanischa, Rainera Tielke,  Matthiasa Mickei oraz Jèrôme Constantina.

Swoją niesamowitą pracę przywiózł do Gery Rik Martens, zaś Michael Kohler oraz Claude Fandel zaprezentowali wspaniałe „telewizory”. Od maleńkiej „Rue de Étoile“ Michaela po prostu trudno było oderwać wzrok.

Nieco większe makiety należały do Wolfganga Zörklera i rodziny Państwa Block. Ta ostatnia, to znany i wielokrotnie przez nas podziwiany i pokazywany model promu przewożącego wąskotorowy tabor i pojazdy drogowe przez rzekę. A wszystko to wykonane z wielką precyzją w wielkości TTe.

Były, więc, makiety małe, większe, a nawet całkiem duże. W wielkościach miniaturowych – jak na przykład praca Renato Buttiga (kolej w wielkim orzechu pilnowana przez wiewiórkę 🙂 oraz wielkoskalowe – jak wspomniany już parowóz na stanowisku badawczym na makiecie Rika. Atrakcją dla dzieci była niewątpliwie rozstawiona na scenie kolej ogrodowa z licznymi mrugającymi światełkami, diabelskim młynem i kolorowym taborem kolejowym LGB. Jednym słowem: dla każdego coś miłego. Koneserzy realistycznego modelarstwa kolejowego, czyli osoby nam podobne, chyba również nie zawiodły się odwiedzając tę wystawę.

Dodać jeszcze należy, że – jak co roku – dojazd wystawców z hotelu do sali i odwrotnie odbywał się komunikacją tramwajową. Piątkowy wieczór to przygotowany przez Organizatorów tzw. wieczór wystawców z kolacją. A oprócz tego były też liczne spotkania prywatne w mniejszym i większym gronie oraz – w godzinach otwarcia wystawy dla publiczności – niemal ciągłe odpowiadanie na różne pytania, wyjaśnianie co i jak zostało zbudowane, co można zobaczyć na makiecie itd. itp.

Małgorzata postarała się zdokumentować to w swoim filmowym reportażu i wykonanymi fotografiami, które stanowią uzupełnienie niniejszej relacji.